Στη χθεσινή συνάντηση των δύο ηγετών στην Κύπρο είναι γενικώς αποδεκτό ότι δεν προέκυψε κάτι χειροπιαστό το οποίο να δημιουργεί προσδοκίες στο θέμα του ανοίγματος νέων διόδων. Νίκος Χριστοδουλίδης και Ερσίν Τατάρ έδωσαν την εντύπωση ότι στην ουσία σύρθηκαν σε μια συνάντηση δίνοντας σε αυτήν, περιεχόμενο το οποίο εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμους στόχους τους, στόχους που έχουν σχέση με το εσωτερικό στις δύο κοινότητες, πέραν της στόχευσης που έθεσε ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών. Μέσα από τη συζήτηση που έγινε στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών τον Οκτώβριο η ανακοίνωση του Γενικού Γραμματέα ήταν ξεκάθαρη: «Οι ηγέτες συμφώνησαν να έχουν μια άτυπη συνάντηση σε ευρύτερη μορφή στο εγγύς μέλλον, υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα, για να συζητήσουν την πορεία προς τα εμπρός. Συμφώνησαν επίσης να συναντηθούν στην Κύπρο για να διερευνήσουν το ενδεχόμενο να ανοίξουν νέα σημεία διελεύσεων».
Η χθεσινή συνάντηση αποτέλεσε, μετά από καιρό, την υλοποίηση της συμφωνίας για συζητήσεις στο θέμα των οδοφραγμάτων. Μια συζήτηση η οποία ωστόσο φαίνεται να παρήγαγε τελικώς νέα στοιχεία, μη αναμενόμενα. Μονομερώς εμπλουτίζεται από την πλευρά του Προέδρου της Δημοκρατίας με την πρόταση ενός πακέτου μέτρων που δεν αφορούν μόνο τη θέση για τη διάνοιξη οδοφραγμάτων αλλά και άλλων ζητημάτων που έχουν σχέση με τη βελτίωση του ευρύτερου κλίματος μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Όπως σημειώνουν διπλωματικές πηγές αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη αρνητικό αλλά ίσως τη δεδομένη στιγμή να μην έχρηζε διασύνδεσης, π.χ. η πρόταση για την Επιτροπή Αλήθειας, η προσπάθεια για σύσταση Συμβουλευτικής Επιτροπής για το Κυπριακό ή ακόμη και η δημιουργία Επιτροπής Νεολαίας για ανταλλαγή απόψεων, με τις συζητήσεις για τα οδοφράγματα που αποτελούσαν τον κύριο στόχο της συνάντησης, έως χθες τουλάχιστον.
Δεν αναμενόταν
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η συνολική πρόταση-πακέτο του Προέδρου της Δημοκρατίας όχι απλώς δεν αναμενόταν αλλά στην πραγματικότητα σύμφωνα με πληροφορίες του «Π» αιφνιδίασε στο τραπέζι των συνομιλιών τους αξιωματούχους των Ηνωμένων Εθνών. Δεν μπορούσε να ήταν διαφορετικά αφού όλες οι επαφές των διαπραγματευτών ώς τη χθεσινή ημέρα, κινούνταν αποκλειστικά στην αναζήτηση λύσεων σε σχέση με τα οδοφράγματα. Αιφνιδιασμός βεβαίως υπήρξε και από πλευράς του Τουρκοκύπριου ηγέτη όταν έθεσε και την ανάγκη διάνοιξης του περάσματος από τη Λουρουτζίνα στα Λύμπια, ισχυριζόμενος μάλιστα πως πιθανό άνοιγμα της Μιας Μηλιάς όπως και η δίοδος Λύμπια-Λουρουτζίνας είναι μια κίνηση προς όφελος όλων.
Η αναφορά του Προέδρου χθες ότι τα «συστατικά» της πρότασης-πακέτο θα πρέπει να γίνουν συνολικά αποδεκτά για να προχωρήσουν οι πλευρές, παρασκηνιακώς επιχειρήθηκε πάντως να διορθωθεί από το Προεδρικό. Δεν τέθηκε όρος από τον Πρόεδρο για την ανάγκη αποδοχής όλων των προτάσεών του για να προχωρήσει η διαδικασία, διευκρινίζουν κυβερνητικές πηγές. Αν υπάρχει καλή θέληση από τουρκοκυπριακής πλευράς και θετική ανταπόκριση στη πρόταση για τα οδοφράγματα ή αν δημιουργηθούν συνθήκες για λύσεις, κοινώς επωφελείς για τις δύο κοινότητες τότε δεν θα τίθετο η συμφωνία υπό την αίρεση αποδοχής των άλλων θεμάτων που έθεσε χθες ο Πρόεδρος, αναφέρουν οι ίδιες πηγές.
Το ερώτημα βεβαίως παραμένει: Γιατί ο Νίκος Χριστοδουλίδης επιχείρησε τη διασύνδεση ζητημάτων που δεν έχουν άμεση σχέση με τη συζήτηση για τα οδοφράγματα και τι στην πραγματικότητα αποσκοπεί μια τέτοια «διαπραγματευτική άσκηση»; Η ελληνοκυπριακή πλευρά αναπτύσσει το βασικό επιχείρημα στο ότι ο Ερσίν Τατάρ συνεχώς επιδιώκει να εμφανισθεί ως εκπρόσωπος μιας « κρατικής οντότητας». Κάτι που είναι ξεκάθαρο αλλά δεν αποτελεί πρωτογενή στάση και δεν έγινε γνωστή χθες αυτή η πολιτική Τατάρ.
Από την άλλη η στάση του Προέδρου της Δημοκρατίας με την κατάθεση στο τραπέζι ενός «νεοφερμένου πακέτου» ποσώς δημιουργεί δυναμικές για παραγωγή ουσίας που έχει σχέση τη διάνοιξη νέων οδοφραγμάτων. Εν ολίγοις είναι σαφώς ότι οι πλευρές έχουν εγκλωβιστεί, και αυτό έχει διαφανεί ξεκάθαρα, σε όρους και προϋποθέσεις που έθεσαν, για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης.
