Μία εντυπωσιακή εικόνα του νεφελώματος του Ωρίωνα κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA, Hubble, απαθανατίζοντας τις «σκονισμένες» εσοχές της κοντινότερης στη Γη περιοχής μαζικής αστρογένεσης.
Μόλις 1.300 έτη φωτός μακριά, το νεφέλωμα του Ωρίωνα είναι ορατό με γυμνό μάτι κάτω από τα τρία αστέρια που σχηματίζουν μια «ζώνη» στον αστερισμό του Ωρίωνα.
Το νεφέλωμα αυτό φιλοξενεί εκατοντάδες νεογέννητους αστέρες, συμπεριλαμβανομένων των «HOPS 150» και «HOPS 153» και τα οποία πήραν τα ονόματά τους από την Έρευνα «Herschel Orion», η οποία πραγματοποιήθηκε με το Διαστημικό Παρατηρητήριο Herschel της ESA .
Το αντικείμενο που φαίνεται επάνω δεξιά είναι το αστέρι «HOPS 150». Πρόκειται για ένα δυαδικό σύστημα, δύο νεαρούς πρωτοαστέρες που βρίσκονται σε τροχιά ο ένας γύρω από τον άλλον. Το καθένα έχει έναν μικρό, σκονισμένο δίσκο που τον περιβάλλει από τον οποίο τροφοδοτείται. Η σκοτεινή γραμμή που κόβει τη φωτεινή λάμψη αυτών των πρωτοαστέρων είναι ένα σύννεφο αερίου και σκόνης, που έχει μέγεθος πάνω από 2.000 φορές μεγαλύτερο από την απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου.
Με βάση την ποσότητα του υπέρυθρου κύματος του φωτός που εκπέμπει το «HOPS 150», τα πρωτάστρα φαίνεται έχουν διανύσει περίπου τη «μέση της διαδρομής» για να γίνουν ώριμα αστέρια.
Στην αριστερή πλευρά της εικόνας εκτείνεται μια στενή, πολύχρωμη εκροή που ονομάζεται πίδακας. Αυτός ο πίδακας προέρχεται από το κοντινό πρωτόαστρο «HOPS 153». Το πρωτόαστρο αυτό είναι ένα πολύ νεότερο αστρικό αντικείμενο , που είναι ακόμα βαθιά ενσωματωμένο στο νεφέλωμα γέννησής του και περιβάλλεται από ένα νέφος ψυχρού, πυκνού αερίου.
Ενώ το Hubble δεν μπορεί να διεισδύσει σε αυτό το αέριο για να δει το πρωτοάστρο, ο πίδακας HOPS 153 που εκπέμπει είναι έντονα ορατός καθώς οργώνει στο περιβάλλον αέριο και τη σκόνη του νεφελώματος του Ωρίωνα.
Πηγή: CNN Greece
