Αν τα «μωρά» του Ψυχρού Πολέμου, οι γενιά των baby boomers δηλαδή, ανησυχεί περισσότερο για την επιδείνωση των γεωπολιτικών συνθηκών και τα παιδιά τους, η γενιά Χ και millennials ανησυχούν για την ακρίβεια και τα επιτόκια, οι νέοι στο πανεπιστήμιο, η γενιά Ζ δηλαδή, μάλλον ανησυχεί περισσότερο πως με τους περιορισμούς που βάζουμε για την κλιματική αλλαγή θα πληρώνει την πλαστική σακούλα σε χρυσό. Αυτές τις αυθαίρετες σκέψεις έκανα καθώς παρακολουθούσα την πολύ ενδιαφέρουσα διάλεξη του μέλους της εκτελεστικής επιτροπής της ΕΚΤ, Frank Elderson, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και τη συζήτηση που ακολούθησε με τις ερωτήσεις των φοιτητών.
Το να έχεις στο δωμάτιο έναν από τους ανθρώπους που αποφασίζουν για τα επιτόκια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τους τόκους του δανείου σου δηλαδή, και να επιμένεις να ρωτάς για τις πολιτικές για το περιβάλλον, με ξεπερνά. Ένιωσα εκτός θέματος, χαμένος ήδη στο δαιδαλώδες αλλά συνάμα και εντυπωσιακό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Μα καλά, ούτε ένας από τους φοιτητές δεν ρώτησε για τα επιτόκια των δανείων; Ένας να πει μας στραγγίξατε κύριε Elderson με τα υψηλά επιτόκια; Για να σωθώ από το μαρτύριο, το έριξα στη διαφορά γενιάς. Άλλωστε, σκέφτηκα, αυτά τα παιδιά ακόμη δεν έχουν ξεκινήσει να αποπληρώνουν το φοιτητικό δάνειο και ούτε περνά από το μυαλό τους το στεγαστικό.
Σκέφτηκα ακόμη, πως αν στο δωμάτιο είχαμε τους «baby boomers», ίσως οι ερωτήσεις να είχαν περιστραφεί γύρω από την επιδείνωση των γεωπολιτικών συνθηκών και τη ζημιά που θα κάνει στην οικονομία. Πώς είναι, άραγε, να έχεις περάσει τη νιότη σου καρτερώντας να πέσει η βόμβα και να τα κάνει όλα Χιροσίμα και Ναγκασάκι; Και πώς γίνεται, εκεί που νόμιζες ότι αυτά πέρασαν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, να διαβάζεις πως ο Πούτιν έπληξε την Ουκρανία με βαλλιστικό πύραυλο; Πως ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, καταζητειται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, με απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου! Υποψιάζομαι πως κανένας boomer που σέβεται τον εαυτό του δεν θα άφηνε να περάσει τόσο εύκολα η επαναλαμβανόμενη παρατήρηση από τον Elderson για το γεωπολιτικό ρίσκο.
Η δική μου η παρόρμηση ωστόσο, ήταν να ρωτήσω για τον άλλον πυλώνα που «θολώνει την εικόνα» της ΕΚΤ: τον οικονομικό κατακερματισμό. Την αντιστροφή της παγκοσμιοποίησης, τους δασμούς που θέλει να επιβάλει ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ και τον αντίκτυπο που θα έχουν όλα αυτά στις τιμές και τα επιτόκια. Είναι οι προτεραιότητες της δικής μου η γενιά, οι Χ και οι Millennials, που βλέπουν το εισόδημά τους να ροκανίζεται στο σούπερ μάρκετ από τον πληθωρισμό και στα επιτόκια των δανείων τους. Στη δική μου τη γενιά, ίσως δεν έχουν απομείνει αντοχές για να σκεφτεί την κλιματική αλλαγή και τα πυρηνικά. Θα μας τινάξουν στον αέρα οι Boomers Πούτιν και Μπάιντεν/Τραμπ ή θα μας πνίξει η επόμενη μπόρα και εμείς θα μετράμε να δούμε αν βγαίνει ο μήνας; Στην επόμενη πληρωμή και στο παρατράβηγμα θα μας βρει το μοιραίο.
Αντίθετα, οι φοιτητές του πανεπιστημίου προβληματίζονται από τη διαχείριση της κλιματικής αλλαγής. Και πριν φουσκώσουν τα πνευμόνιά σας με περηφάνια για τα πράσινα νιάτα, από τις ερωτήσεις τους κατάλαβα πως ο προβληματισμός είναι, όχι πως δεν κάνουμε αρκετά, αλλά ότι με τους περιορισμούς που βάζουμε η γενιά τους δεν θα προλάβει να χαρεί τη φθηνή ενέργεια και τα πλαστικά μιας χρήσης. Ένα πράμα, του «αν είναι να ψηθεί ο πλανήτης, ας πάρουμε και εμείς το κομμάτι μας σε πιάτο πλαστικό». Σκέψεις βγαλμένες από τη σαβούρα του τικ τοκ που επιμένουν να αμφισβητούν την κλιματική αλλαγή. Αναγκάστικε ο ομιλητής από την ΕΚΤ να τους υπενθυμίσει πως οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι βασισμένες σε επιστημονικά στοιχεία και όχι σε απόψεις αρνητών που κατακλύζουν το διαδίκτυο. Και κάπου εκεί έλαβε τέλος η σεμνή διάλεξη με τσιμπήματα και αναψυκτικά. Τους boomers να μας θεωρούν όλους τους υπόλοιπους ευτυχισμένους μέσα στην άγνοιά μας για τα πυρηνικά, τους Χ και millennials να συζητούν για το πού είναι ο καλός μισθός, και τα αγαπημένα νιάτα να διεκδικούν το μερίδιό τους στο μπουφέ, πριν το καταπιεί η πράσινη φορολογία.
