Τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θέτουν σε κίνδυνο πολύτιμα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς σε όλο τον κόσμο.
Μια πέτρινη πυραμίδα στο Μεξικό είναι η τελευταία που υποκύπτει σε ένα όλο και πιο χαοτικό παγκόσμιο κλίμα.
Τη νύχτα της 29ης Ιουλίου, το μνημείο ύψους 15 μέτρων που βρίσκεται στην πολιτεία του Michoacán κατέρρευσε ξαφνικά κάτω από την πίεση της αδιάκοπης βροχής, ενώ ο νότιος τοίχος του γκρεμίστηκε σε ένα σωρό από ερείπια.
Η πυραμίδα ήταν κάποτε ένα από τα καλύτερα διατηρημένα μνημεία του πολιτισμού του Βασιλείου του Michoacán. Βρίσκεται στο Ihuatzio, έναν εξαιρετικά διατηρημένο αρχαιολογικό χώρο που περιέχει μια άλλη πυραμίδα, έναν πύργο ή φρούριο και μερικούς τάφους.
Καταλήφθηκε για πρώτη φορά πριν από 1.100 χρόνια από ιθαγενείς ομάδες που μιλούσαν στα Ναχουάτλ. Αργότερα, έγινε η έδρα του λαού P’urhépechas, της μόνης αυτοκρατορίας που οι Αζτέκοι δεν μπορούσαν να κατακτήσουν. Ο πολιτισμός εξακολουθεί να ευδοκιμεί μέχρι σήμερα.
Μόνο μία από τις πυραμίδες στην τοποθεσία έχει υποστεί ζημιές, αλλά το προσωπικό του Εθνικού Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Μεξικού (INAH) λέει ότι τουλάχιστον έξι από τα «σκαλωτά σώματα» της είναι σε ερειπωμένη κατάσταση, συμπεριλαμβανομένου του εξωτερικού τοίχου, του πυρήνα και μέρους του τοίχους.
Κατηγόρησαν τα ακραία καιρικά φαινόμενα που προηγήθηκαν του συμβάντος.
Τον Ιούλιο, την κορύφωση του καλοκαιριού στο βόρειο ημισφαίριο, έντονες βροχοπτώσεις και καταιγίδες έπληξαν μεγάλο μέρος του Μεξικού. Αυτό ήρθε μετά τη χειρότερη ξηρασία στη χώρα των τελευταίων 30 ετών.
«Οι υψηλές θερμοκρασίες, που καταγράφηκαν προηγουμένως στην περιοχή και η επακόλουθη ξηρασία προκάλεσαν ρωγμές που ευνόησαν τη διήθηση του νερού στο εσωτερικό του προϊσπανικού κτηρίου», ανέφερε μια δήλωση της INAH.
Από εκεί, η κατάρρευση έγινε σχεδόν αναπόφευκτη. Οι αξιωματούχοι επικεντρώνονται πλέον στην επισκευή της δομής του κτηρίου «υπέρ της πολιτιστικής κληρονομιάς των Μεξικανών».
Είναι δουλειά των αρχαιολόγων να μελετούν την ανθρώπινη συμπεριφορά σε περασμένες εποχές, αλλά αναπόφευκτα, το έργο τους επηρεάζεται επίσης από τις τρέχουσες ανθρώπινες δραστηριότητες.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η άνοδος των θαλασσών, λόγω της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο, αποδεικνύονται σοβαρό εμπόδιο για σημαντικές τοποθεσίες περασμένων πολιτισμών.
Πρόσφατα, οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι οι αρχαίες ζωγραφιές των σπηλαίων στην Ωκεανία επιδεινώνονται με την επιτάχυνση των κλιματικών αλλαγών.
Και μόλις φέτος, μια μελέτη για τα οικοδομικά υλικά πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ευρώπη και το Μεξικό διαπίστωσε ότι όταν οι βροχοπτώσεις αυξάνονται σημαντικά, θέτει αυτά τα κτήρια σε κίνδυνο ζημιάς.
Σύμφωνα με τον Tariakuiri Alvarez, ο οποίος προσδιορίζεται ως ζωντανό μέλος της φυλής P’urhépecha, οι πρόγονοί του θα είχαν ερμηνεύσει την κατάρρευση της πυραμίδας στο Ihuatzio ως «κακό οιωνό».
Σε μια πρόσφατη ανάρτησή του στο Facebook, ο Alvarez είπε ότι πριν από την άφιξη ξένων κατακτητών στο Μεξικό, κάτι παρόμοιο συνέβη και αυτό ήταν επειδή οι θεοί ήταν «δυσαρεστημένοι». Λίγες μέρες πριν καταρρεύσει η πυραμίδα στο Μεξικό, η εμβληματική «Διπλή Αψίδα» της Γιούτα υποχώρησε επίσης, πιθανότατα λόγω της αλλαγής της στάθμης του νερού και της διάβρωσης.
Μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς όπως αυτά είναι μέρη ανεκτίμητης αξίας που οι άνθρωποι επιθυμούν να διατηρήσουν για τις μελλοντικές γενιές. Το να τα παρακολουθούμε να καταρρέουν από ένα κλίμα που έχει αλλοιωθεί δραστικά από τη δική μας συμπεριφορά είναι αηδιαστικό, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Carly Cassella.
Πηγή: Science Alert
