Η καταγγελία και η προσαγωγή ενώπιον των κυπριακών δικαστηρίων διαφόρων εργολάβων και μεσιτών που κτίζουν και εμπορεύονται οικίες και ξενοδοχεία επί ελληνοκυπριακής γης έχουν προκαλέσει ανησυχία στα κατεχόμενα. Αν θυμάστε, όταν ξέσπασε ο σάλος με την υπόθεση Όραμς το 2010, υπήρξε ένας σημαντικός περιορισμός στο κτίσιμο επί ελληνοκυπριακής γης κυρίως από πλευράς αλλοδαπών. Αυτή η απόφαση είχε μάλιστα και την απαραίτητη αντανάκλαση στις ίδιες τις διαπραγματεύσεις και το σχέδιο λύσης του περιουσιακού. Ως γνωστόν τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν στο Κυπριακό μετά την απόφαση Τιτίνας Λοϊζίδου εναντίον Τουρκίας το 1996 όταν πλέον έγινε σαφές ότι ο ιδιοκτήτης γης δεν χάνει το δικαίωμα ιδιοκτησίας υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Μπορεί να μην ανακτήσει τη γη του, αλλά σίγουρα πρέπει να αποζημιωθεί ή να του δοθεί τ/κ γη στη νότια Κύπρο αντίστοιχης αξίας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές τις σοβαρές, υπό τις συνθήκες βέβαια, αλλαγές που τις είδαμε να αντανακλώνται και στο Σχέδιο Ανάν το 2004 και στο Πλαίσιο Γκουτέρες το 2017 δεν τις εκμεταλλευθήκαμε. Ούτε τώρα με την κατάσταση στο Τρίκωμο προβλέπεται να πετύχουμε κάτι διαφορετικό. Τα πράγματα δυστυχώς χειρίζονται κάποιοι νομικιστές οι οποίοι θεωρούν ότι θείω δικαίω θα αποκατασταθεί η έννομη τάξη στη χώρα μας.
Θουκής
