Μια νέα έρευνα έρχεται να ανατρέψει αυτά που ξέρουμε για τις γάτες και τη συμπεριφορά τους.
Οι γάτες συχνά θεωρούνται απόμακρες και ανεξάρτητες αλλά, σύμφωνα με ευρήματα έρευνας, δείχνουν επίσης σημάδια πένθους μετά το θάνατο ενός άλλου κατοικίδιου ζώου στο ίδιο νοικοκυριό -ακόμη και όταν πρόκειται για τον σκύλο της οικογένειας.
Οι αλλαγές στη συμπεριφορά των γατών μετά τον θάνατο άλλου κατοικιδίου
Ορισμένες γάτες δυσκολεύονταν να κοιμηθούν, δεν έτρωγαν το φαγητό τους ή έκαναν έντονους ήχους. Άλλες ήταν πιο απαιτητικές γύρω από τους φροντιστές τους ή έπαψαν να παίζουν τα αγαπημένα τους παιχνίδια, ανέφεραν οι ιδιοκτήτες.
Η ομάδα πίσω από την έρευνα, σύμφωνα με τον Guardian, δήλωσε ότι τα ευρήματα αμφισβητούν την άποψη ότι οι γάτες είναι αντικοινωνικές και υποδηλώνουν ότι η ψυχολογική εμπειρία της απώλειας μπορεί να είναι καθολική.
«Ασχολούνταν [οι γάτες] λιγότερο με τον ύπνο, το φαγητό και το παιχνίδι, αλλά περισσότερο με την αναζήτηση προσοχής από ανθρώπους και άλλα κατοικίδια, το κρύψιμο, το να περνούν χρόνο μόνες τους και να φαινόταν πως αναζητούσαν τους χαμένους συντρόφους τους», έγραψαν οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Όκλαντ στις ΗΠΑ στη μελέτη τους, η οποία δημοσιεύθηκε στο Applied Animal Behaviour Science.
Το πένθος είναι ένα καθιερωμένο φαινόμενο στο ζωικό βασίλειο, με τους ελέφαντες, τα δελφίνια και τους χιμπατζήδες, για παράδειγμα, να επιδεικνύουν σύνθετες συμπεριφορές όπως η φύλαξη του σώματος ενός συντρόφου μετά τον θάνατο. Πρόσφατη μελέτη Ιταλών ερευνητών έδειξε ότι το φαινόμενο επεκτείνεται και στους σκύλους, οι οποίοι εμφάνιζαν αλλαγές στη συμπεριφορά τους όταν πέθαινε ένας άλλος σκύλος στο σπίτι.
Ωστόσο, σύμφωνα με την έρευνα του Πανεπιστημίου του Όκλαντ, ήταν λιγότερο προφανές ότι μια γάτα θα εμφάνιζε σημάδια πένθους.
Πώς έγινε η μελέτη
«Ενώ οι σκύλοι, που προέρχονται από ζώα αγέλης, θα μπορούσαν λογικά να αντιδράσουν πιο έντονα στο θάνατο ενός συντρόφου, οι γάτες υπό ανθρώπινη φροντίδα έχουν προσαρμοστεί να ζουν ανάμεσα σε συντρόφους και η ικανότητά τους να αντιδρούν στην απώλεια ενός συντρόφου χρήζει περαιτέρω μελέτης», έγραψαν οι ερευνητές.
Στην τελευταία μελέτη, οι φροντιστές περισσότερων από 450 γατών που είχαν άλλο κατοικίδιο, είτε γάτα είτε σκύλο, που πέθανε πρόσφατα, ρωτήθηκαν για τη συμπεριφορά της γάτας που ζούσε. Στα δύο τρίτα περίπου των περιπτώσεων το αποθανόν κατοικίδιο ζώο ήταν άλλη γάτα και τα υπόλοιπα ήταν σκύλοι.
«Σε αντίθεση με τους σκύλους, τείνουμε να πιστεύουμε ότι οι γάτες είναι απόμακρες και όχι κοινωνικές», δήλωσε στους Times η καθηγήτρια Jennifer Vonk, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Όκλαντ και συν-συγγραφέας της έρευνας.
Ωστόσο, σημείωσε η ίδια, στην άγρια φύση οι γάτες είχαν την τάση να συνασπίζονται και να σχηματίζουν ιεραρχίες.
Η μελέτη έδειξε ότι οι γάτες επηρεάζονταν βαθύτερα όσο περισσότερο ζούσαν με κάποιο άλλο ζώο, αλλά το να είναι μάρτυρες του θανάτου και ο αριθμός των κατοικίδιων ζώων στο σπίτι δεν είχαν αντίκτυπο.
«Ο χρόνος που τα ζώα συντροφιάς περνούσαν μαζί συμμετέχοντας σε καθημερινές δραστηριότητες προέβλεπε μεγαλύτερες συμπεριφορές που μοιάζουν με πένθος, ενώ οι πιο θετικές σχέσεις μεταξύ του επιζώντος και του αποθανόντος ζώου προέβλεπαν μειώσεις στον ύπνο, το φαγητό και το παιχνίδι», αναφέρει η μελέτη.
Ενώ τα αποτελέσματα υποστηρίζουν την ιδέα ότι οι γάτες θρηνούν, μια εναλλακτική πιθανότητα είναι ότι οι ιδιοκτήτες προβάλλουν τη δική τους θλίψη στο ζώο που ζει.
Πηγή: iefimerida.gr
