Ο στρατηγός Χασάν Κουντακτσί. Του ταίριαξε πολύ το επίθετο «Κουντακτσί». Έφυγε από αυτόν τον κόσμο τον Ιανουάριο του 2023. Όμως, άφησε σε εμάς τους Κύπριους μια πικρή ανάμνηση την οποία δεν θα μπορέσουμε να ξεχάσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας και όσο τη θυμόμαστε θα μας πιάνει η κατάθλιψη. Όμως, εκείνος πάντα καυχιόταν γι’ αυτό. Και το διηγείτο σαν μια ιστορία ηρωισμού. Ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα υπεύθυνος εκείνης της αιματηρής τραγωδίας στη Δερύνεια το 1996. Ήταν επικεφαλής Διοικητής του τουρκικού στρατού εδώ. Μόλις κυκλοφόρησε η είδηση ότι Ελληνοκύπριοι μοτοσυκλετιστές θα έμπαιναν στην κατεχόμενη περιοχή και θα κατέβαζαν την τουρκική σημαία, ο Αμερικανός πρέσβης άρχισε να πηγαινοέρχεται σε αυτόν κάθε δύο μέρες. Του έλεγε το εξής ο πρέσβης: «Οι μοτοσυκλετιστές θα περάσουν τα σύνορά σας και θα αναρτήσουν ένα πανί στον ιστό της σημαίας σας. Δεν θα γίνει τίποτα από αυτό!». Και η δική του απάντηση στον πρέσβη των ΗΠΑ ήταν η εξής: «Αν είναι έτσι, πάρτε άδεια από τον κ. Ραούφ Ντενκτάς και εγώ να σιωπήσω». Κατόπιν τούτου, ο πρέσβης του είπε «τότε θα έχουμε αναγνωρίσει την τδβκ». Σάς τα μεταφέρω αυτά από τη δική του διήγηση. Έδωσε την εξής απάντηση στον πρέσβη: «Τότε μην μας αναγκάζετε. Όποιος επιχειρήσει να περάσει τα σύνορά μας, θα τον πυροβολήσω. Γι’ αυτό κανείς να μην προσπαθήσει να ανέβει στον ιστό της σημαίας που βρίσκεται στα σύνορα για να κατεβάσει την τουρκική σημαία και να αναρτήσει την ελληνική σημαία». Και είπε το εξής στους Τούρκους στρατιώτες που βρίσκονταν κάτω από τις διαταγές του: «Αν περάσει κάποιο άτομο τα σύνορά μας και κατεβάσει τη σημαία μας, εγώ δεν θα επιστρέψω στην Τουρκία, δεν θα μπορώ να επιστρέψω. Θα βάλω το πιστόλι στον κρόταφο και θα τραβήξω τη σκανδάλη»!
Διηγείται ως εξής τι συνέβη ύστερα ο Κουντακτσί: «Δέκα λεπτά μετά από το γεγονός καθόμουν στο δωμάτιό μου. Ήρθε ο Ταξίαρχος Διοικητής της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ και ο Βρετανός Συνταγματάρχης Επιτελάρχης του ΟΗΕ. Είπαν το εξής: "Κύριε Στρατηγέ μου, έγιναν πολύ κακά πράγματα. Πέθανε ένα πρόσωπο το οποίο ανέβηκε στον ιστό της σημαίας και πληγώθηκαν δύο Βρετανοί στρατιώτες στον γλουτό". Τους είπα το εξής: "Πόσες μέρες σας προειδοποιώ; Θα μπορούσατε να εμποδίσετε αυτή την υπόθεση και δεν το κάνατε. Επιπλέον, εκείνοι οι Βρετανοί στρατιώτες που τραυματίστηκαν κατηύθυναν τον φανατικό μοτοσυκλετιστή προς τον ιστό. Θα μπορούσαν να τον εμποδίσουν. Δεν το έκαναν. Μην ανησυχείτε Συνταγματάρχα μου, εμείς προειδοποιήσαμε τους δύο Βρετανούς στρατιώτες. Αν θέλαμε, μπορούσαμε να τους σκοτώσουμε. Απλώς τους προειδοποιήσαμε, δεν τους σκοτώσαμε. Γι’ αυτό τους πυροβολήσαμε στον γλουτό"». Κατόπιν τούτου, ο Βρετανός Συνταγματάρχης Επιτελάρχης του ΟΗΕ είπε το εξής: «Θα μπορούσαν να πεθάνουν Στρατηγέ μου». Το είπε αυτό μεγαλοφώνως και με λίγη οργή. Κατόπιν τούτου, ο Κουντακτσί παίρνει το πιστόλι αέρος που βρισκόταν στο γραφείο του και καθορίζει τον στόχο. Και πυροβολεί πέντε φορές από τα 25 μέτρα. Ύστερα λέει στον Συνταγματάρχη: «Διάβασε τους βαθμούς Συνταγματάρχα μου». Διαβάζει τους βαθμούς. Ο Βρετανός σαστίζει. Οι πέντε σφαίρες πέτυχαν 49 στους 50 πόντους. Λέει το εξής στον σαστισμένο Συνταγματάρχη ο Στρατηγός: «Τώρα καταλάβατε; Θελήσαμε να χτυπήσουμε στην καρωτίδα εκείνον που επιχείρησε να κατεβάσει την τουρκική σημαία και τον σκοτώσαμε. Δεν θελήσαμε να σκοτώσουμε τους δύο δικούς σας Βρετανούς στρατιώτες, απλώς τους προειδοποιήσαμε».
Αυτός είναι ο στρατηγός Χασάν Κουντακτσί. Έτσι δολοφονήθηκε στον ιστό της σημαίας ο Σολωμού τον Αύγουστο του 1996. Και αυτό το έγκλημα, αυτό το βίντεο, γύρισε ολόκληρο τον κόσμο. Έγινε κύρια είδηση στα υπ' αριθμόν ένα ειδησεογραφικά κανάλια. Η δολοφονία του Τάσου Ισαάκ είναι πιο τρομερή. Δεν μπορώ να ξέρω πώς την εξηγεί ο Κουντακτσί. Ο Τάσος λιντσαρίστηκε τραγικά. Με σιδερένιους λοστούς και ξύλα. Έπεσαν πάνω του σαν άγρια ζώα. Όταν συνέβαιναν αυτά τα γεγονότα, ήταν και ο Ντενκτάς εκεί με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι.
Κανείς δεν καταδίκασε αυτή τη θηριωδία ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους που είναι γνωστοί ως οι πιο ειρηνόφιλοι στην κοινότητά μας. Μέχρι σήμερα δεν συνάντησα και πολλούς να την καταδικάζουν. Αν μου ξέφυγε κάτι, να μου το θυμίσουν. Δεν βρισκόμουν στην Κύπρο κατά τη διάρκεια των γεγονότων. Ήμουν στη Μόσχα. Παρακολούθησα τα συμβάντα από τη ρωσική τηλεόραση. Επέστρεψα στο νησί τον Ιούλιο του 1997. Ο Στρατηγός Κουντακτσί είχε ολοκληρώσει τη θητεία του και είχε φύγει. Πριν να εκδώσω την εφημερίδα, είχα μια συνομιλία με τον Στρατηγό Αλί Γιαλτσίν, ο οποίος ήρθε στη θέση του. Μου μίλησε και για τα γεγονότα της Δερύνειας. Ξένοι διπλωμάτες, που τον επισκέφτηκαν μετά τα γεγονότα, του έλεγαν «τουλάχιστον να τιμωρούσατε εκείνους που διέπραξαν αυτά τα εγκλήματα». Όχι μόνο δεν τους τιμώρησαν, επιβραβεύθηκαν και από πάνω. Δυστυχώς τότε ακόμα δεν υπήρχε μια εφημερίδα όπως η «Αβρούπα-Αφρίκα»!
