Sevgul Uludag
Τηλ: 99966518
Σήμερα συνεχίζουμε τις ιστορίες των αφανών ηρώων της Κύπρου, αυτών που έσωσαν ζωές.
Ezel Akturel
Ο Ezel Akturel, ένας νεαρός αξιωματικός 26 ετών το 1974 έσωσε τη ζωή 18 Ελληνοκυπρίων, οι 14 ήταν από την Άσσια... Τους είχε βρει να κρύβονται στο σπίτι της οικογένειας Πελεκάνου στην Άσσια και ήθελε να τους πάρει στο σχολείο, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν να πάνε στο σχολείο και έτσι αντί γι' αυτό τους πήρε στη Μόρα στο σπίτι του πεθερού του Hasan Salahor που ήταν ο μουχτάρης της Μόρας εκείνη την εποχή. Ο Hasan Salahor επίσης τους προστάτευε με ένα πιστόλι στο χέρι, περιμένοντας έξω από το σπίτι που έμεναν, σε περίπτωση που κάποιος ερχόταν για να επέμβει. Ο Ezel Akturel τους βοήθησε να πάνε σώοι και αβλαβείς στο νότιο τμήμα του νησιού. Η Νέδη Ζανέττου, που ήταν παιδί εκείνο τον καιρό, μας ζήτησε να τον βρούμε και τα καταφέραμε και μαζί με την αδελφή της συναντήθηκαν με τον Ezel και του έδωσαν μια ευχαριστήρια πλακέτα. Στην πλακέτα ήταν γραμμένο το εξής: «Ευχαριστώ - Στο άτομο που έσωσε τη ζωή μας και τη ζωή της οικογένειάς μας στην Άσσια στις 18 Αυγούστου 1974. Ήμασταν άγνωστοι για σένα, συναντηθήκαμε σε ένα χωριό όπου έγιναν τόσες φρικαλεότητες και εσύ έκανες τη διαφορά. Για τη συμπόνια σου, την ανθρωπιά σου και την καλοσύνη σου, Εκφράζουμε την εκτίμησή μας και την ευγνωμοσύνη μας εκ μέρους μας και εκ μέρους της οικογένειάς μας. Είθε άνθρωποι σαν εσάς, να μας δείξουν τον δρόμο να ξεχάσουμε τα συρματοπλέγματα, τις πράσινες γραμμές και να δώσουμε τέλος σε μια ληγμένη σύγκρουση».
Τάκης Χατζηδημητρίου
Ο Τάκης Χατζηδημητρίου το 1964 ενώ υπηρετούσε στο Δίκωμο ανακάλυψε ότι κάποιοι Τουρκοκύπριοι από την Κλεπίνη είχαν απαχθεί, κρατούνταν και βασανίζονταν σε ένα σπίτι στο Δίκωμο. Πήγε αμέσως στην ελληνική πρεσβεία στην Κύπρο και τους ενημέρωσε, ζητώντας τους την απελευθέρωση των Τουρκοκυπρίων. Εκείνη την εποχή, ο θείος του Τάκη ήταν υπουργός Παιδείας στην Ελλάδα και έτσι κατάφερε την απελευθέρωση και τη διάσωση της ζωής τους.
Δρ. Kaya Bekiroghlou
Ο δρ Kaya Bekiroghlou που ήταν συνάδελφος και φίλος του δρος Νίκου Κολλίτση, κατάφερε να σώσει τη ζωή της μητέρας του, της Χρυσταλλένης Κολλίτση. Είχε χτυπηθεί από Τούρκο στρατιώτη το 1974 με το κοντάκι του όπλου του στο γόνατο και στη Βώνη χειροτέρευε όλο και περισσότερο, το γόνατο της πρήστηκε και δεν μπορούσε να περπατήσει. Τελικά, βρέθηκε στο νοσοκομείο σχεδόν σε κώμα και ο δρ. Kaya Bekiroghlou σε επικοινωνία με τον Ερυθρό Σταυρό και τον γιατρό Κολλίτση, κατάφερε να τη στείλει στον γιο της και αυτός την περιέθαλψε. Ήταν τότε 84 χρονών και μετά έζησε άλλα 10 χρόνια.
Δρ Αντρέας Δημητριάδης
Ο δρ Αντρέας Δημητριάδης το 1974 έσωσε τη ζωή του Τούρκου δημοσιογράφου Engin Konuksever, ο οποίος είχε μεταφερθεί τραυματισμένος στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Βρισκόταν στην Κύπρο ως πολεμικός ανταποκριτής και όταν τους έπιασαν αιχμάλωτους κάποιοι τραυματίστηκαν, μεταξύ των οποίων και ο δημοσιογράφος. Στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, κάποιες νοσοκόμες σκέφτονταν να τον αφήσουν να πεθάνει. Ο γιατρός Αντρέας Δημητριάδης τους είπε: «Έχω δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη, δεν έχει σημασία αν ο ασθενής μου είναι Τούρκος ή Έλληνας» και τον χειρούργησε και του έσωσε τη ζωή. Το 2009 συνάντησε τον Τούρκο δημοσιογράφο και τον ευχαρίστησε για την ανθρωπιά του.
Δρ Χατζηκακού από το Βαρώσι
Ο δρ Χατζηκακού από το Βαρώσι ήταν ένας δημοφιλής γιατρός τόσο μεταξύ των Τουρκοκυπρίων όσο και μεταξύ των Ελληνοκυπρίων. Συχνά περιέθαλπε ασθενείς χωρίς να παίρνει χρήματα και όλοι τον θαύμαζαν. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο δρ Χατζηκακού δεν περιέθαλψε μόνο Ελληνοκύπριους αλλά και Τουρκοκύπριους ασθενείς σώζοντάς τους τη ζωή. Έσωσε επίσης τη ζωή των Τουρκοκυπρίων ασθενών όταν κάποιοι ένοπλοι Ελληνοκύπριοι θέλησαν να τους σκοτώσουν στο νοσοκομείο - στάθηκε μπροστά τους και τους έδιωξε.
Πάτερ Αντρέας Φράγκου
Ο πάτερ Αντρέας Φράγκου από το χωριό Αγία Μαρίνα, το 1963 έσωσε τη ζωή των Τουρκοκυπρίων συγχωριανών του, όταν κάποιοι δεξιοί Ελληνοκύπριοι από την Κοκκινοτριμιθιά και από άλλα γύρω χωριά πήγαν να σκοτώσουν τους Τουρκοκύπριους του χωριού. Η Αγία Μαρίνα ήταν το μοναδικό μεικτό χωριό όπου ζούσαν μαζί Τουρκοκύπριοι και Μαρωνίτες Κύπριοι. Ο πάτερ Αντρέας Φράγκου είπε στους φανατικούς Ελληνοκύπριους: «Πρώτα, πριν σκοτώσετε τους Τουρκοκύπριους, πρέπει να σκοτώσετε εμένα. Εμείς ζούμε ειρηνικά εδώ, εσείς φύγετε τώρα και πηγαίνετε από εκεί που ήρθατε. Και κοιτάξτε προς τον βορρά. Τέτοιες πράξεις σας θα φέρουν την Τουρκία εδώ». Κατάφερε να τους διώξει και ο δρ Kuchuk, ο οποίος ήταν ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων του έστειλε ευχαριστήρια επιστολή. Αυτοί οι φανατικοί Ελληνοκύπριοι δεν μπόρεσαν να σκοτώσουν τους Τουρκοκύπριους του χωριού, αλλά αργότερα προσπάθησαν να οργανωθούν και επιχείρησαν να βιάσουν κάποια νεαρά κορίτσια, με αποτέλεσμα όλοι οι Τουρκοκύπριοι να φύγουν από το χωριό. Οι οικογένειες χωρίστηκαν αφού υπήρχαν μεικτά χωριά και η ζωή στην Αγία Μαρίνα δεν ήταν πια όπως παλιά. Και το 1974, όταν οι Μαρωνίτες αναγκάστηκαν να φύγουν από το χωριό, δεν είχαν επαφή μεταξύ τους μέχρι τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων το 2003 και τότε ήταν που οι οικογένειες και οι φίλοι από την Αγία Μαρίνα μπόρεσαν να βρεθούν. Σήμερα, η Αγία Μαρίνα είναι ένα «στρατιωτικό χωριό» και κανένας δεν ζει εκεί... Οι Μαρωνίτες Κύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι της Αγίας Μαρίνας περιμένουν ακόμα να επιστρέψουν στο χωριό τους για να συνεχίσουν τη ζωή που άφησαν πίσω το 1963 και το 1974.
Διοικητής Huseyin
Ο διοικητής Huseyin που ήταν αξιωματικός το 1974, είχε σώσει τη ζωή πολλών Ελληνοκυπρίων. Κάποιοι Ελληνοκύπριοι τον ευχαρίστησαν μέσω τηλεοράσεως που τους έσωσε τη ζωή και κάποιοι τον έψαχναν για να τον ευχαριστήσουν. Δυστυχώς απεβίωσε πριν από πολλά χρόνια.
Erdoghan Adjar
Ένας άλλος αξιωματικός που έσωσε τις ζωές πολλών Ελληνοκυπρίων ήταν ο Erdoghan Adjar. Ήταν Τούρκος αξιωματικός που υπηρετούσε στην Κύπρο το 1974 και συνάντησε κάποιους Τουρκοκύπριους στους κήπους της Perdjana που σκότωναν κάποιους Ελληνοκύπριους τους οποίους είχαν πάρει αιχμάλωτους και σταμάτησε τη σφαγή. Μεταξύ αυτών των οποίων έσωσε τη ζωή είναι και ο διάσημος γλύπτης Φίλιππος Γιαπάνης από το Βαρώσι. Ο Erdoghan Adjar απεβίωσε πριν από πολλά χρόνια.
Mehmet Ismail Saghman
Ο Mehmet Ismail Saghman που ήταν νεαρός στρατιώτης το 1974 πέρασε τυχαία στο χωριό Τρούλλοι και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Γαβριήλ Μηνά που ήταν επίσης νεαρός στρατιώτης, αλλά δεν κρατούσε όπλο. Ο Mehmet δεν πάτησε τη σκανδάλη του όπλου του. Ο Γαβριήλ Μηνά, χρόνια αργότερα μας ζήτησε να βρούμε τον Mehmet για να τον ευχαριστήσει που του έσωσε τη ζωή και τους φέραμε κοντά. Ο Γαβριήλ Μηνά τον επισκέφθηκε στο σπίτι του και του έδωσε μια ευχαριστήρια πλακέτα.
Αντρέας Ευσταθίου
Ο Αντρέας Ευσταθίου, το 1974 έσωσε τη ζωή ενός Τουρκοκύπριου βρέφους κοριτσιού, της Birgul Kilich Yildirim, φέρνοντάς της το γάλα που χρειαζόταν, διακινδυνεύοντας τη ζωή του, αφού συναντήθηκε με τον πατέρα της στον ποταμό Πεδιαίο, ανάμεσα στη γραμμή αντιπαράθεσης των δύο πλευρών κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η ανθρωπιστική του χειρονομία έγινε ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ο πατέρας του γάλακτός μου».
Η Κύπρος που θέλουμε να ζούμε
Αυτή είναι η Κύπρος στην οποία θέλουμε να ζήσουμε, όπου η ανθρωπιά θα έχει τη μέγιστη αξία, όπου η συμπόνια, οι ανθρώπινες πράξεις καλοσύνης, η ενσυναίσθηση θα κυριαρχούν, αντί να είναι ισότιμες με τις φρικαλεότητες.
Θέλουμε η ανθρωπιά να κάνει τη διαφορά στην Κύπρο - αυτό είναι το είδος της Κύπρου στην οποία θέλουμε να ζήσουμε. Θέλουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να μεγαλώσουν γνωρίζοντας αυτά τα γεγονότα - ότι ακριβώς όπως τα κακά πράγματα που έκαναν οι κοινότητές μας η μία στην άλλη, υπήρχαν άνθρωποι που έκαναν ανθρωπιστικές πράξεις καλοσύνης, σώζοντας τη ζωή ανθρώπων που δεν ήταν από τη δική τους κοινότητα.
Λεζάντα κύριας φωτό: Η Νέδη και η Θέλμα Ζαννέτου μαζί με τον Ezel Akturel, ο οποίος έσωσε τη ζωή Ελληνοκυπρίων από την Άσσια το 1974.
