Οι δημοσκοπήσεις δεν λαθεύουν θέτοντας τον Πρόεδρο στον πάτο. Σαν έτοιμος από καιρό για αποστασία από τον ΔΗΣΥ ο Νίκος Χριστοδουλίδης άρχισε την καμπάνια του ως κυβερνητικός εκπρόσωπος και ΥΠΕΞ προετοιμάζοντας την οδό για τον Λόφο - πολύ πριν αρχίσει ο Αβέρωφ την προεκλογική του εκστρατεία. Η λιποταξία στο Κραν Μοντανά με την ασύλληπτη ατάκα «εγώ δεν θα ξοδέψω το πολιτικό μου κεφάλαιο» μας κατατόπισε κατάλληλα για τις προθέσεις του «ένα μίλι» πριν τη λύση του Κυπριακού. Η παρθενική του ομιλία ως υποψήφιου ΠτΔ που ταυτίστηκε ακριβώς με αυτήν του Κασουλίδη πρόσθεσε ακόμη ένα λιθαράκι «τάτσας» για τις πραγματικές ικανότητές του για να ακολουθήσουν τα fake accounts και τα προσβλητικά σχόλια για σύντροφό του «είναι για τα τεράτσια». Η γλυκύτητά του ξεγελούσε αυτούς που δεν διάβαζαν πίσω από τις γραμμές το τι θα ακολουθούσε. Ο «αχταρμάς» που τον ακολούθησε για την «καρέκλα» αποδείχτηκε περίτρανα με τις εντάσεις, ενστάσεις και καβγάδες για το Υπουργικό που δεν μπόρεσαν να κρύψουν. Η ασυνέπειά του στις προεκλογικές δηλώσεις σχετικά με τους διορισμούς δεν βελτίωσαν την εικόνα που είχαμε γι' αυτόν. Αλλά το μεγάλο του trick να συναντήσει τον Τατάρ για να δείξει το δήθεν ενδιαφέρον του για τη λύση του Κυπριακού μας «καταγοήτευσε» αφού μας μίλησε για λύση ΔΔΟ που απαξίωσε με τη λιποταξία του στο Κραν Μοντανά μαζί με τον πνευματικό του πατέρα στον οποίο οφείλει την αναρρίχησή του στον προεδρικό θώκο. Ενέπλεξε την ΕΕ η οποία μας θεωρεί τελείως αναξιόπιστους και την έπαθε αφού η Ολγκίν τον εξέθεσε με το «έχεις το κλειδί για έναρξη των συνομιλιών» όπως και ο ΓΓ του ΟΗΕ Γκουτέρες ο οποίος γνωρίζει το ποιόν του. Κοντεύει τα δύο χρόνια στην εξουσία και εκτός από αρλουμπιστικολαϊκισμούς ήξεις αφήξεις σχεδόν σε ό,τι θέματα αναφύονται, τίποτε το άξιον λόγου έργον έχουμε γίνει μάρτυρες. Ποτέ δεν μας είπε καθαρά και κρυστάλλινα αν αποδέχεται την πολιτική ισότητα των κοινοτήτων και μια θετική τ/κ ψήφο σε αποφάσεις του ομοσπονδιακού κράτους. Το νομοθέτημα που προωθεί για πολυσυνταξιούχους με εθελοντική αποποίηση συντάξεως προκαλεί γέλωτες. Και το κυριότερο, ο ίδιος δεν αποποιείται τη σύνταξη που λαμβάνει ως πρώην δημόσιος υπάλληλος για να δώσει το καλό παράδειγμα. Επίσης δεν επιστρέφει στο κράτος τις 59.000 που οφείλει. Αλλά εδώ χρειάζεται ηθικό ανάστημα που αμφισβητείται ευρέως. Περιφέρεται από φεστιβάλ σε συναυλίες και από εγκαίνια σε γήπεδα, νομίζοντας ότι «κερδίζει πόντους» με αυτό το show. Επισκέπτεται νέες χώρες με κέρδος τις καππακοτές χωρίς ουσία για τον κυπριακό λαό. Και κάτι που θεωρείται ύβρις, ποιος Πρόεδρος θα έφευγε από τη συνεδρία για το interconnector στην παρουσία του Έλληνα υπουργού Ενέργειας για να παραστεί σε παρουσίαση βιβλίου στη Δημοσιογραφική Εστία; Είχε επίσης τη φαεινή ιδέα για εθελοντική στράτευση των γυναικών χωρίς καμιά διαβούλευση με το ΓΕΕΦ. Σε τι εξυπηρετεί η πιο πάνω στράτευση δεν αντιλαμβανόμαστε, μήπως να ικανοποιήσει τα κόμματα που του παρέχουν υποστήριξη και συνεχίζουν να επιμένουν σε στρατικοποίηση της Κύπρου για να αντιπαραταχθούν με την Τουρκία και να μας φέρουν τα παιδιά μας σε κασόνια ή για show ισότητας φύλων που είναι γελοίο στην προκειμένη περίπτωση. Έλεος πλέον με αυτόν τον Πρόεδρο και ο Θεός να βάλει το χέρι του… Είναι τυχαίο που όλες οι δημοσκοπήσεις τον θέτουν στον πάτο; Ναι, οι δημοσκοπήσεις δεν λαθεύουν σχετικά με αυτόν τον Πρόεδρο του οποίου στόχος και όνειρο είναι ακόμα μια πενταετία στο ανακαινισμένο Προεδρικό Μέγαρο έχοντας την ευχέρεια να ενοικιάζει την οικία του στο Δάλι λαμβάνοντας 3.500 ευρώ πέραν του προεδρικού μισθού και των συντάξεων που δεν αποποιείται. Εμείς δεν πιστεύουμε να τα καταφέρει γιατί δεν γεμίζει τον προεδρικό θώκο. Όμως, εδώ εκλέχθηκε μέχρι και ο Φειδίας, λέτε…;
*Πρώην επιθεωρητή και πρώτου λειτουργού Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού
