Κόμματα υπό αμφισβήτηση, χωρίς αμφισβήτηση

ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ

Header Image

Αυτή η παντελής απουσία εσωκομματικής κριτικής και αμφισβήτησης επιβεβαιώνει την τεράστια αποδόμηση των κομμάτων εκ των έσω. Και εξηγεί πολλά και για την πορεία τους

Αν κάτι επιβεβαίωσαν οι τελευταίες διπλές εκλογές, ήταν την οριστική ρήξη του πολιτικού συστήματος με την κοινωνία. Κυρίως όμως την οριστική ρήξη με την πολιτική ευθύνη. 50% των πολιτών επέλεξε να απέχει, ενώ το 20% επέλεξε να κινηθεί προς μια πρόταση η οποία στην ουσία δεν ήταν πρόταση. H πρόταξη της τιμωρίας του πολιτικού συστήματος από τον Φειδία αποδείχθηκε πιο ελκυστική πρόταση από την ίδια την πολιτική επιλογή. Ήταν μια εικόνα που έτσι κι αλλιώς φάνηκε από τις προηγούμενες εκλογικές μάχες να παγιώνεται, η οποία όμως ποτέ δεν είχε λάβει μορφή αντίδρασης πέραν της αποχής. Μπροστά σε αυτή την πανωλεθρία, τα κόμματα επιβεβαίωσαν για μια ακόμα φορά την αποστροφή τους στις πραγματικότητες. Και την προσήλωσή τους σε ένα αφήγημα που έκριναν για μια ακόμα φορά οι εκλογές. Όλοι εμφανίστηκαν μεν προβληματισμένοι αλλά και εν μέρει ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα. Μόνο το υπόλοιπο κομμάτι της κοινωνίας εμφανίστηκε ανήσυχο για την πορεία που παίρνει η χώρα.

Μέσα από αυτό το αποτέλεσμα δεν καταδείχθηκε απλά η αδυναμία του κομματικού συστήματος να πείσει ή ακόμα και να λάβει τα μηνύματα αλλά και να λειτουργήσει με τρόπο που επιτάσσει η δημοκρατία. Όλα σχεδόν τα πολιτικά κόμματα αποδοκιμάστηκαν έντονα σε αυτές τις εκλογές, κι όμως μια βδομάδα μετά, κανένας εκ των αρχηγών δεν έθεσε ενώπιον των συλλογικών οργάνων την παραίτησή του. Κι αν για ορισμένους, κάποιος μπορεί να προβάλει σειρά δικαιολογιών, τι δικαιολογία μπορεί να προτάξει για το γεγονός ότι ο Νικόλας Παπαδόπουλος βρίσκεται ακόμα στη θέση του; Ένας άνθρωπος που ηγήθηκε για τέταρτη φορά του κόμματος σε εκλογές και ηττήθηκε για μια ακόμα φορά, με το ΔΗΚΟ να καταγράφει το χειρότερο αποτέλεσμα από δημιουργίας του; Που παρέλαβε το κόμμα στο 15,8% και το έφερε στο 9,5%; Κυρίως όμως που καθόρισε με τις ενέργειές του την πορεία προς το 9,5%; Πρωτοστατώντας στην εκλογή Χριστοδουλίδη, αλλά και στην απόφαση των τελευταίων μηνών για απόλυτη ταύτιση με την κυβέρνηση; Τι δικαιολογία μπορεί να βρει για τον Γιώργο Περδίκη; Ο οποίος, αφού έκανε τα πάντα για να αποδομήσει από το παρασκήνιο την προηγούμενη ηγεσία, εμφανίστηκε εκ νέου ως μεσσίας για να επαναφέρει την ενότητα στο κόμμα, καταποντίζοντάς το από το 4,2% στο 1,5%; Για τον Μάριο Κάρόγιαν ή ακόμα και τον Στέφανο Στεφάνου (έστω κι αν μόλις πριν δύο χρόνια ανέλαβε) ο οποίος οδήγησε το κόμμα στο 21,5% (με μόνο τη τ/κ ψήφο να στέκεται μεταξύ ΑΚΕΛ και Φειδία) και στην 7η σερί εκλογική ήττα;

Κι όμως, η απόλυτη απόδειξη της πολιτικής κατάρρευσης των κομμάτων δεν ήταν αυτή η έλλειψη ευθιξίας. Ήταν το γεγονός ότι μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν βρέθηκε ένα στέλεχος, είτε από την ηγετική πυραμίδα είτε ακόμα και δεύτερης γραμμής, να θέσει θέμα ηγεσίας. Δεν βρέθηκε ένας- ακόμα και στο κατακερματισμένο ΔΗΚΟ- να θέσει θέμα Νικόλα Παπαδόπουλου. Ένα στέλεχος στους Οικολόγους να αμφισβητήσει δημόσια τον Περδίκη και την κατεύθυνση του κόμματος. Ένας στη ΔΗΠΑ να πει ότι η συμμετοχή στην κυβέρνηση και το ρουσφέτι από μόνα τους δεν μπορούν να είναι πάντοτε αρκετά για να βρίσκεσαι στο πολιτικό προσκήνιο. ‘Η στο ΑΚΕΛ να υποδείξει ότι σ’ έναν προεκλογικό χρειάζεται κι ένα πολιτικό αφήγημα, κι ότι σ’ ένα ψηφοδέλτιο- κυρίως όταν κάνεις σημαία σου την πολιτική έναντι του απολιτίκ- δεν χωράνε όλες οι θέσεις. Ένας να σημειώσει ότι τα άτομα που οδήγησαν τα κόμματα σε αυτό το Βατερλό- που πρωταγωνίστησαν στην πορεία απόλυτης απαξίωσης της πολιτικής και τον θρίαμβο της απολιτικής- δεν μπορεί να αναλαμβάνουν σήμερα την ευθύνη αποκατάστασης της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Με τα ίδια άτομα γύρω τους και τις ίδιες λογικές.

Αυτή η παντελής απουσία εσωκομματικής κριτικής και αμφισβήτησης επιβεβαιώνει την τεράστια αποδόμηση των κομμάτων εκ των έσω. Και εξηγεί πολλά και για την πορεία τους. Ένα κομματικό σύστημα που δείχνει να έχει χρεοκοπήσει οριστικά, αφού έχει ξεμείνει από πολιτικό προσωπικό, θέσεις και ρόλο. Με κόμματα που αντί για οργανισμούς ζύμωσης ιδεών και παραγωγής πολιτικής, αποτελούν πλέον στην καλύτερη συγκυριακές συμμαχίες φιλόδοξων, κυνικών ατόμων χωρίς ένα κοινό πρόγραμμα ή όραμα, που συντηρούν τα πελατειακά δίκτυα, επενδύοντας στη διαπλοκή και τη δημαγωγία. Και στη χειρότερη, κόμματα αρχηγικά και προσωποπαγή, χωρίς προγραμματικό λόγο, χωρίς πολιτικά στελέχη. Με αρχηγούς που επιλέγουν να περιτριγυρίζονται από ανθρώπους μέτριους, στην καλύτερη, και ακίνδυνους που ως μόνη ευθύνη έχουν να λειτουργούν ως υπηρέτες του αρχηγού ή ως επέκτασή του. Εξού και τις περισσότερες φορές δεν συνεισφέρουν τίποτα σε θέματα πολιτικής.

Ένα κομματικό σύστημα με ανακυκλούμενες ψευδοϊδεολογίες και μυθεύματα, το οποίο «απαλλαγμένο» από τα βαρίδια πολιτικής λειτουργεί ως λομπίστας και φορέας ρουσφετιού ή εικόνας. Όπου άτομα, όπως ο Ευθύμιος Δίπλαρος, καθίστανται πρωταγωνιστές. Με αποτέλεσμα να έχουμε κόμματα τα οποία ενώ δέχονται πλέον πρωτοφανή αμφισβήτηση από την κοινωνία, δεν μπορούν να κάνουν τίποτε για να αλλάξουν. Αφού απουσιάζει η ζύμωση και η αμφισβήτηση εσωκομματικά που θα οδηγήσει σε κάτι διαφορετικό. Η κατάρρευση των κομμάτων δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της ανεπάρκειας προσώπων. Είναι αποτέλεσμα της δομής, της φιλοσοφίας και του τρόπου λειτουργίας τους.

Η σύγχρονη δημοκρατία στηρίχθηκε στα πολιτικά κόμματα. Σήμερα παρατηρούμε τον μετασχηματισμό τους από οργανώσεις που συγκροτήθηκαν από τη βούληση μελών και οπαδών με συγκεκριμένες κοινές πολιτικές ιδέες σ’ ένα συνονθύλευμα συγκυριακών ατζέντων όπου οι αρχηγοί, η εικόνα και η επικοινωνία έχουν υποκαταστήσει τις ιδέες και την πολιτική. Σ’ αυτό το περιβάλλον, όπου το διακύβευμα παύει εν πολλοίς να είναι πολιτικό, πρωταγωνιστής μπορεί κάλλιστα να γίνει και ο Φειδίας. Και το απολιτίκ μια ελκυστική πολιτική πρόταση.

https://x.com/AntonisPolydoro

ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Λογότυπο Altamira

Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων

Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας www.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.

Διαβάστε περισσότερα

Κάντε εγγραφή στο newsletter του «Π»

Εγγραφείτε στο Newsletter της εφημερίδας για να λαμβάνετε καθημερινά τις σημαντικότερες ειδήσεις στο email σας.

ΕΓΓΡΑΦΗ

Ακολουθήστε μας στα social media

App StoreGoogle Play