Οι πρόσφατες δηλώσεις του εκλελεγμένου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για ενσωμάτωση του Καναδά, απόκτηση της Γροιλανδίας και ανάκτηση του ελέγχου της Διώρυγας του Παναμά σηματοδοτούν μια νέα εποχή στην πολιτική. Είναι η εποχή της απογύμνωσης της πολιτικής από τα διάφορα αφηγήματα και ιδεολογήματα.
Η πολιτική πάντοτε εξυπηρετούσε τα συμφέροντα και αποτελεί διαχρονικά ένα μέσο απόκτησης κυριαρχίας. Εκείνο που ίσχυε προηγουμένως και φαίνεται ότι δεν θα έχει συνέχεια, είναι ότι τα συμφέροντα σερβίρονταν με τη μορφή της ιδεολογίας. Η επιδίωξη των συμφερόντων γινόταν μέσω ενός αφηγήματος που περιλάμβανε ορισμένα ιδανικά. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ υπερασπίζονταν και επεδίωκαν τα δικά τους συμφέροντα στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας.
Πλέον η πολιτική θα σερβίρεται ωμή στους πολίτες και δεν θα χρειάζονται τα καρυκεύματα που της έδιναν ωραία γεύση και γλυκό άρωμα. Τα συμφέροντα και η προσπάθεια κυριαρχίας δεν θα φοράνε τον μανδύα της ιδεολογίας. Θα παρουσιάζονται ως έχουν, χωρίς καμία προσπάθεια νομιμοποίησης στα μάτια των πολιτών μέσα από την επίκληση μεγάλων ιδεών όπως η φιλελεύθερη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αυτό το νέο ιστορικό στάδιο της πολιτικής είναι λογικό ότι θα προκαλέσει μεγάλο σοκ στις κοινωνίες των πολιτών που έμαθαν να βλέπουν την πολιτική πραγματικότητα μέσα από τον φακό της ιδεολογίας. Το σοκ θα είναι μεγάλο και για πολλά κράτη τα οποία καλούνται να προσαρμοστούν στη νέα πολιτική πραγματικότητα.
Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ μιλά με τόση ωμότητα για τις επιδιώξεις της νέας αμερικανικής διοίκησης. Γιατί αλλάζει ο πολιτικός λόγος; Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Υπάρχουν όμως κάποιες υποψίες για αυτή την αλλαγή στη ρητορική της νέας ηγεσίας των ΗΠΑ. Η εισαγωγή των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης στο πολιτικό παιχνίδι ίσως να εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τις αλλαγές που συντελούνται στο ύφος της νέας πολιτικής γλώσσας.
Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης έχουν καταφέρει να διευρύνουν τη δημόσια σφαίρα και να φέρουν τους πολίτες στο προσκήνιο. Οι πολίτες πλέον μιλούν δημόσια για την πολιτική και επικοινωνούν μεταξύ τους σε μια άλλη γλώσσα, λιγότερο επιτηδευμένη και περισσότερο ωμή. Επικρατεί η καθημερινή γλώσσα και όχι η σύνθετη και επεξεργασμένη σκέψη της πολιτικής φιλοσοφίας και της ιδεολογίας.
Μέσα στον κόσμο των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης ο ορθός λόγος και η παραδοσιακή πολιτική ανάλυση δεν έχουν μεγάλη επίδραση. Μεγαλύτερη επίδραση έχει ο άμεσος λόγος, η τοξικότητα και το συναίσθημα. Αυτή η νέα μορφή πολιτικού λόγου άρχισε να μεταφέρεται και στην πολιτική αρένα και το βλέπουμε στην περίπτωση του Ντόναλντ Τραμπ και του Έλον Μασκ. Και οι δύο γνωρίζουν πολύ καλά πώς να μεταχειρίζονται τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Αυτοί οι δύο ισχυροί άνδρες των ΗΠΑ γνωρίζουν επίσης ότι ο παραδοσιακός πολιτικός που εκφραζόταν μέσα από ιδεολογικούς κώδικες δεν γίνεται κατανοητός από το κοινό και δεν παρακινεί τους πολίτες. Τουναντίον άρχισε να κουράζει το κοινό και να το απομακρύνει από την πολιτική. Η στασιμότητα της πολιτικής σκέψης και η επανάληψη των ίδιων εκφράσεων οδήγησε σε ένα ξύλινο πολιτικό λόγο ο οποίος εκφράζει και εμπνέει όλο και μικρότερα ακροατήρια.
Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης οδήγησαν σε ακόμη έναν αποτέλεσμα που είναι η αποδόμηση της παραδοσιακής πολιτικής. Στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ο λόγος της αποδόμησης και της καχυποψίας είναι κυρίαρχος και δεν αφήνει τίποτα στο πέρασμά του. Καμία πολιτική κίνηση δεν περνά απαρατήρητη και φανερώνονται όλο και περισσότερο τα κίνητρα πίσω από κάθε πολιτική πράξη.
Ως εκ τούτου, οι χρήστες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης γίνονται όλο και πιο δύσπιστοι απέναντι στους παραδοσιακούς πολιτικούς. Βλέπουν συνεχώς κίνητρα πίσω από τις κινήσεις τους. Έτσι αχρηστεύτηκε η ηθική κάλυψη που πρόσφερε η επίκληση των αξιών και των ιδεολογιών. Θεωρείται μάλιστα υποκρισία να επικαλείσαι μεγάλα ιδανικά για τη διασφάλιση των συμφερόντων. Σε αυτό τον νέο κόσμο η ωμότητα εκλαμβάνεται ως ειλικρίνεια και εκτιμάται περισσότερο από τον ξύλινο λόγο των παραδοσιακών πολιτικών.
