Εϊ! Τώρα κοίτα, φυλάξου γιατί, όλοι εναντίον όλων έτσι θα 'ναι πάντα και παντού στο παιχνίδι της ζωής… τραγουδούσαν τα «Μωρά στη Φωτιά», ένα από τα πιο ανατρεπτικά ροκ συγκροτήματα της δεκαετίας του '80. Το ότι το σκηνικό με την αποκαθήλωση του Γενικού Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη, παραπέμπει σε σκληρό πανκ ροκ, δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες. Η Κυπριακή Δημοκρατία, όπως την ξέραμε από το 1974 και μετά, κινδυνεύει να ολοκληρώσει τον σχετικά σύντομο κύκλο της ζωής της. Τώρα ή θα αλλάξει ριζικά με γενναίες αποφάσεις και δικές μας πρωτοβουλίες ή θα «πεθάνει» στα χέρια μας. Η πρόσφατη «Οδύσσεια» που ζούμε, θα είναι απλά ακόμη ένα σύμπτωμα.
Το πώς φτάσαμε από το θα κυβερνήσω με βάση τις εκθέσεις του Γενικού Ελεγκτή και τις οποίες υποδείξεις του θα εφαρμόσουμε ως κυβέρνηση από τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης, στο προεκλογικό πρόγραμμα του Νίκου Χριστοδουλίδη, στη δικαστική μάχη, και την αποκαθήλωση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, μόνο τα πανκ ροκ συγκροτήματα μπορούν να απαντήσουν. Φταίνε δηλαδή όλες οι πλευρές. Άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο σίγουρα, αλλά στην υπόθεση αυτή δεν υπάρχει καλός και κακός, αλλά πολλές γκρίζες πτυχές και μηδενικό ηθικό πλεονέκτημα. Καταφέραμε, να βρεθούν στο στόχαστρο όλοι οι θεσμοί. Το δικαστικό σώμα για την απόφασή του, η Γενική Εισαγγελία για την υπόθεση που καταχώρισε εναντίον του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, το γραφείο του Γενικού Ελεγκτή που έχασε ως «ανάρμοστο» τον επικεφαλής του, τα πολιτικά κόμματα που πρέπει τώρα να διαχειριστούν τον «θυμό» των πολιτών και τους λαϊκιστές πολιτικούς και τέλος η ίδια η κυβέρνηση που χρεώνεται από το ροντέο κοινωνίας και θεσμών.
Σε αυτό το σκηνικό, του «όλοι εναντίον όλων», υπάρχει περίπτωση να μην μετεξελιχθεί ριζικά η Κυπριακή Δημοκρατία σε κάτι άλλο; Σε κάτι που τόση ομοιότητα θα έχει με αυτό που ξέραμε όση τα δεύτερα ξαδέρφια μεταξύ τους; Είναι γι' αυτό που η Πολιτεία, η κυβέρνηση, η Βουλή και οι θεσμοί, μετά από το «αιματοκύλισμα» με τον Οδυσσέα, οφείλουν στον τόπο και στην κοινωνία ριζικές μεταρρυθμίσεις. Το κράτος του 1960, τέλειωσε, μαζί του και τα «βασίλεια» και οι κάστες που έχουν δημιουργηθεί. Η μεταρρύθμιση του γραφείου του Γενικού Ελεγκτή, πρέπει να επεκταθεί, στο δικαστικό σώμα, τη Γενική Εισαγγελία, στην Κεντρική Τράπεζα, στον εκλογικό νόμο και τη Βουλή και τέλος (ή αν προτιμάτε να αρχίσει) από την προεδρία της Δημοκρατίας. Οι πολίτες του τόπου και η οικονομία της χώρας, χρειάζονται άμεσα το οξυγόνο των ριζικών αλλαγών. Χρειάζεται ο τόπος περισσότερη δημοκρατία και διαφάνεια αλλά και παραδειγματική τιμωρία σε φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής. Σε διαφορετική περίπτωση, το θέμα Οδυσσέα Μιχαηλίδη, θα συνεχίσει να είναι «τοξικό» για τον τόπο και θα διώχνει τους σοβαρούς επενδυτές.
Για την ώρα, είναι τέτοιο το σκηνικό, που μόνο σπεκουλαδόρους και σορτάκηδες του δικού μας μέλλοντος μπορούμε να προσελκύσουμε. Όσο και αν η ανάπτυξη της οικονομίας είναι ικανοποιητική και μάλιστα καλύτερη από την αναμενόμενη. Όσο και αν στην επιφάνεια, η Κύπρος προχωρεί μπροστά… Οι πληγές και από αυτή την υπόθεση, το χάσμα μέσα στην ίδια την κοινωνία και η αμφισβήτηση των θεσμών, είναι οι κινητήριες δυνάμεις της ίδιας της Ιστορίας. Και είναι τέτοιες οι δυναμικές που αναπτύσσονται, που αν αφεθούν χωρίς πρωτοβουλίες, ο «επίλογος» δεν θα μας αρέσει. Και να είστε σίγουροι πως ήδη είμαστε στον «επίλογο». Η παρουσία του Προέδρου την ερχόμενη εβδομάδα στη Νέα Υόρκη και την έδρα του ΟΗΕ, θα είναι η αρχή του. Επαφές με σημαντικούς οικονομικούς και επιχειρηματικούς εταίρους και γειτονικά κράτη δεν πρέπει να πάνε χαμένα. Όπως χαμένη δεν πρέπει να πάει και η συνάντηση με τον ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες. Οι συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού, πρέπει να εκκινήσουν. Η λύση του προβλήματος δεν μπορεί να πάει για πιο κάτω. Όλα είναι ή τώρα ή πολύ αργά στη συνέχεια. Καλή μας τύχη.
